Het zestigste Gouden Televizier-Ring Gala was een groot feest. Coryfeeën liepen over de Rode Loper, oud-winnaars deelden prijzen uit en jubilarissen werden in het zonnetje gezet. Dat ging gepaard met een lach én een traan.
Koninklijk Theater Carré was op donderdag 16 oktober een walhalla voor televisieliefhebbers. Niet eerder werkten zoveel oude en nieuwe programmamakers mee aan het Gouden Televizier-Ring Gala. Het zestigste jubileum van de publieksprijzen werd groots gevierd. Oud-winnaars reikten de prijzen uit. Van Gerda Havertong en Martin van Waardenberg van Sesamstraat (Jeugd-winnaar in 2010) tot de oud-presentatoren van Wie is de Mol? (winnaar 2013). Ze kwamen voorbij in hartverwarmende filmpjes, zoals Robert ten Brink die met de caravan uit All you need is love (winnaar in 1993) naar dierbaren van de huidige genomineerden reed. Ook op de Rode Loper waren ze niet te missen: Henny Huisman, Peter Jan Rens en Peter Lusse liepen rond alsof het gisteren was dat ze voor het laatst op het Gala waren.
Al die oud-winnaars waren er natuurlijk met een reden. Vanwege het zestigste jubileum van de publieksprijs mochten voor het eerst ook oud-winnaars meedoen. Dat was goed nieuws voor de heren van Vandaag inside, want veertien jaar na hun Gouden Televizier-Ring voor Voetbal inside kregen Wilfred Genee, Johan Derksen en René van der Gijp opnieuw de publieksprijs toebedeeld. Met maar liefst 74 procent van de stemmen, historisch hoog. Ook opvallend: net als in 2011 waren de mannen niet aanwezig in Carré. Wederom waren ze live op een andere zender te zien met hun eigen programma, waar de stemming er de hele avond bijzonder goed inzat. Via een live-verbinding liet Wilfred Genee weten verheugd te zijn met de winst. “Soms moet je geloven in iets en wij doen dat al bijna 25 jaar met dit team. Wij zijn misschien de drie gezichten, maar we doen het met een geweldig team’.’
De man van de avond was echter Martijn Krabbé. De presentator was in zijn lange carrière nooit eerder genomineerd voor zijn werk. Nu hij ongeneeslijk ziek is, besloten kijkers in grote aantallen op hem te stemmen. Al aan het begin van de avond viel hem een minutenlange staande ovatie ten deel, omdat hij voor het eerst in lange tijd weer te zien was. Hij ontving zijn applaus dankbaar en met tranen in zijn ogen. Toen hij ook nog de Televizier-Ring Presentator in de wacht sleepte, kon de avond niet meer stuk. “Hiermee is mijn afscheid van televisie van een gouden randje voorzien”, sprak Krabbé nadat hij – op eigen verzoek – onder de bombastische tonen van ‘Also Sprach Zarathustra’ het podium had betreden. De presentator bedankte zijn collega’s uitvoerig. “Jullie hebben ervoor gezorgd dat ik me nog steeds one of the guys voel nadat ik anderhalf jaar geleden die vreselijke diagnose kreeg.” Toen hij ook zijn vrouw en kinderen in de schijnwerpers zette, hield niemand het meer droog.
Tekst: Kirsten Keerssemeeckers.