De polsbandjes blijven en de spectaculaire spellen ook. Maar voor de rest is er vergeleken met de tropische eilandvoorganger van ‘Million dollar desert’ veel veranderd, legt Dennis van der Geest uit.
“Het programma speelt zich ditmaal niet af op een tropisch eiland, zoals eerder in Million dollar island, maar in een woestijn in Saoedi-Arabië. Ditmaal zijn er geen honderd, maar dertig deelnemers. Een goede zaak vind ik, zo leer je ze als kijker sneller kennen. Ze krijgen ieder niet één, maar drie polsbandjes van 10.000 euro – over de laatste 100.000 euro komt later duidelijkheid. Ze spelen spellen met die bandjes als inzet.”
“De kijkers hebben wel vaker programma’s op tropische eilanden gezien, dit is een totaal andere beleving. En het is heel zwaar. De woestijn is prachtig, maar heel desolaat. Er zijn enorme rotspartijen – het lijkt wel Mars. De kandidaten zitten in een kloof tussen de bergen, er zijn dus wel goede schaduwplekken te vinden. Maar het is er heet en er groeit niets in deze droge hitte. Ze hebben wel een moestuin, maar eigenlijk is zelfs dat niet te doen. Verder hebben ze wat spullen om een onderkomen mee te bouwen, een waterkraan en een klein beetje eten.”
“Van achttienjarigen tot zestigers. En het zijn zeker niet alleen topfitte sportschooltypes, het is een heel gemêleerd gezelschap. Er zit zelfs een deelnemer tussen met een zandfobie. Ja, ik vroeg me ook af waarom zij wilde meedoen, maar ze keek gewoon heel erg uit naar het avontuur.”
“Ja, dat soort grappen maken we hier ook. Wie weet. We gaan net zo lang door tot het Million dollar studio is geworden, lekker dicht bij huis. Even serieus: in de woestijn was het in ieder geval heel tof.”
Tekst: Richard Roosenboom