In het tweede seizoen van Annika worstelt politie-inspecteur Annika Strandhed (Nicola Walker, foto) met de op voeding van haar dochter en de relatie met haar vader. Tussendoor moet ze ook nog hier en daar een moord oplossen.
Sombere Schotse wateren, Noorse voorouders, literatuur en een rol voor de kijker: het zijn ingrediënten die Annika tot een verrassende misdaadserie maken. Het tweede seizoen begint waar het eerste eindigde: in de pub waar Annika de goede afloop van haar ontvoering én de zestiende verjaardag van haar dochter Morgan vierde. In de allerlaatste zin die ze toen uitsprak, onthulde Annika wie de vader van haar dochter is.
Ook het tweede seizoen speelt zich af in en rond Glasgow. Annika heeft jaren in Noorwegen gewoond en gewerkt. Ze is naar de Schotse stad gekomen om de gloednieuwe Marine Homicide Unit te leiden. Met drie collega’s probeert ze moorden op te lossen die in, op of bij het water zijn gepleegd. De eerste zaak van dit seizoen begint met een mobiele telefoon. Er staat maar één ding op: een filmpje van een moord. Wie heeft die moord gepleegd? Annika houdt van boeken en vertelt iedere aflevering het verhaal van een bekend literair werk. De inhoud heeft betrekking op de moord die ze moet oplossen. Dit keer is de rode draad een volksliedje over een vader die zijn kind weghaalt bij de moeder. Is dat Annika’s angst?
En dan nog de kijkers. Hoe kunnen die een rol spelen in een misdaadserie? Annika spreekt ze regelmatig rechtstreeks aan. Hoofdrolspeelster Nicola Walker: “De kijker is Annika’s beste vriend, haar vertrouweling, haar therapeut. Wat gebeurt er als het hoofdpersonage je om morele bijstand vraagt?” Dat doet Annika zeker in deze dubbele aflevering, waarin ze worstelt met de vraag of ze wel wil dat de vader weet dat Morgan zijn dochter is