Al 35 jaar lief en leed

‘Goede tijden, slechte tijden’ draait al 35 jaar om lief en leed. Verhaallijnen over ziektes, geweld en andere hete hangijzers maken de serie herkenbaar, maar stellen de schrijvers ook voor uitdagingen.

Het leven in soapdorp Meerdijk is fictief, maar de makers van Goede tijden, slechte tijden laten zich wel degelijk inspireren door wat er in de echte wereld gebeurt. In de podcast Buiten beeld vertelden hoofdschrijver Pia Blanco en creatief producent Idse Grotenhuis over hun werkwijze. Grotenhuis: “We halen de verhalen altijd tot op zekere hoogte uit de realiteit of wat we op televisie en in films zien. Daar geven we dan een twist aan.”

Lang niet alles is geschikt voor GTST, zo merkt Blanco op. “We proberen weg te blijven bij écht zware dingen. In Goede tijden moeten we het niet gaan hebben over oorlogen of de wereldproblematiek. We hebben weleens een verhaal over milieubescherming gedaan, waarin Lucas (Ferry Doedens) zich vastketende aan een boom. Ik vond het prachtig, maar het publiek wilde het niet. Dat was meteen terug te zien in de kijkcijfers.”

Eigen sores vergeten

Mark den Blanken, mediajournalist bij het AD en soapkenner, snapt waarom: “Mensen die afstemmen op GTST zoeken ontspanning, anders hadden ze wel naar het achtuurjournaal gekeken. Soapkijkers willen in normale levens duiken waarin extreme dingen gebeuren, zodat ze hun eigen sores even kunnen vergeten. Juist om die reden was in serie ook niets te merken van de coronapandemie.”

Andere ziektes komen wel aan bod; door de jaren heen hebben meerdere personages ingrijpende diagnoses gekregen. Den Blanken ziet daar de meerwaarde van in. “GTST gaat over het normale leven, daarin krijgen mensen helaas ook te maken met ernstige ziektes en chronische aandoeningen. Je merkt ook dat het verloop een stuk realistischer is geworden: in een soap kan in principe alles, maar de tijd van medische wonderen is wel voorbij.”

Als voorbeeld noemt hij Laura, die vier jaar geleden de ziekte van Parkinson bleek te hebben en steeds een beetje verder aftakelt. “Maar ook Stefano, die twee seizoenen geleden een dwarslaesie opliep en sindsdien in een rolstoel zit. De serie vertelt die verhalen met zorg en zo realistisch mogelijk. Nola’s leukemiebehandeling was een van de hoogtepunten van het afgelopen seizoen.” De scène waarin haar ernstig zieke personage zich laat kaalscheren leverde actrice Noa Jacobus veel lof op.

Het hele artikel leest u in de Televizier van week 39. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Jef Willemsen