Frans Bauer serveert de komende weken de heerlijkste grappen uit 45 jaar ‘Bananasplit’. Daarin veel aandacht voor zijn voorganger Ralph Inbar. Met welke ingrediënten maakte hij een succesvol tv-toetje van het verborgencameraprogramma?
Nederland kende al wel verborgencameraprogramma’s, zoals Kiekeboe en Poets, maar het genre werd pas echt bekend toen Inbar in 1980 startte met Bananasplit. De eerste twee seizoenen werden alleen beelden uit het Amerikaanse Candid camera getoond; vanaf 1983 maakte Inbar zelf filmpjes waarin hij bekende en onbekende Nederlanders in de maling nam. Patty Brard was zijn assistente. Onder de titel De Bananasplitshow werd het direct een hit met gemiddeld vijf miljoen kijkers.
De opvallende naam Bananasplit werd afgeleid van het gelijknamige bekende dessert (waar bananen, slagroom, chocoladesaus en hagelslag in zitten). Volgens Inbar waren zowel het programma als het ijsgerecht namelijk te omschrijven als een ‘smakelijk toetje’ dat wordt opgediend: “Iets prettigs, iets om te lachen.” Zelf kon Inbar al snel niet meer lachen als hij voor de zoveelste keer op straat werd aangesproken: ‘Hé, waar is de verborgen camera?’
De beste grappen vergden maanden voorbereiding, vertelde Inbar in 2003, een jaar voor zijn overlijden. Als voorbeeld noemde hij het klassieke filmpje met Hans Kazàn. Daarin kwam de goochelaar bij zijn auto en zag tot zijn stomme verbazing dat het stuur aan de andere kant was gemonteerd. Zijn auto bleek te zijn omgeruild met een identiek Brits model. “Aan zo’n grap gaat heel veel onderzoek vooraf, je moet echt alles weten. Het heeft zes maanden geduurd voordat we zo’n Mercedes als die van Kazàn, met dezelfde bekleding en zo, uit Engeland konden halen.”
Tekst: Jeroen Keijzer.